naast de kledingkraam
zittend op een lege krat
een starende man
(HEG, sept2024)
Na een uurtje al
na een uurtje al
komt ze weer naar buiten –
aan de singel
gaat ze op een bankje zitten
kijkt daar lang voor zich uit
Arnold Vermeeren
(voor een reflectie hierop door Simon Buschman, zie https://samenwabisabi.nl/voorbeeld-14/ )
verjaagkraai
op het dak
wild wapperend aan een touw
een plastic verjaagkraai
binnen bij de therapie,
wordt wat vastzit, losgewrikt
wild wapperend aan een touw
een plastic verjaagkraai
binnen bij de therapie,
wordt wat vastzit, losgewrikt
daar, in die knotwilg
daar, in die knotwilg
uitgehold door weer en wind
bloeit fluitenkruid —
onzichtbaar voor een ander
groeit ook in jou nieuw leven
(Facebook, Haiku workshop, 6-3-2021)
(Vuursteen, voorjaar 2022)
(Vuursteen, voorjaar 2022)
dat telefoontje
dat telefoontje
gewoon om te vragen
hoe het er mee is —
door een gat in de wolken
verschijnt een jakobsladder
(naar Christina juni 2021)
(HKR juli 2021
Vuursteen, lente 2022)
ze vertrouwt me toe
ze vertrouwt me toe
haar moed wat te verliezen
niets beters wetend
wijs ik haar op het beetje
roze in de sierkers
haar moed wat te verliezen
niets beters wetend
wijs ik haar op het beetje
roze in de sierkers
(naar Christina - april 2021
HKR -april 2021
Vuursteen, lente 2022)
dat telefoontje
dat telefoontje:
haar eens zo vrolijke stem
vlak als een robot —
vanuit de donkere sloot
komen luchtbellen omhoog
(Vuursteen, herfst 2021)
daar, in die knotwilg
daar, in die knotwilg
uitgehold door weer en wind
bloeit fluitenkruid
(voor Huub van Berkum)
Abonneren op:
Posts (Atom)