Een ontregelende zin

Een ontregelende zin

Geheel onverwachts: een reactie van een onbekende op mijn weblog. Dat wekt nieuwsgierigheid. Een reactie waarop? Wat voor iemand reageert er nou op mijn blog? Behalve van een paar bekenden komt er zelden een reactie.

Het is een enthousiaste reactie. Zonder naam. Slechts een afkorting, waarschijnlijk initialen. Door te klikken op de initialen kom ik op de blog van een vrouw van ongeveer mijn leeftijd. Ik lees over wat haar zoal bezighoudt. Goed geschreven verhalen. Zo te lezen iemand die nogal wat voor haar kiezen heeft gekregen. Waarschijnlijk gelouterd door wat er allemaal is voorgevallen, komt ze (althans via haar blog) krachtig over. Als een vrouw die alert en zelfverzekerd in het leven staat. Van vrouwelijke collega’s op mijn werk weet ik dat sommige mensen – zowel mannen als vrouwen – daar moeite mee hebben. In de trefwoordenwolk op haar blog kom ik het woord dramaqueen tegen. Maar ze komt allerminst over als een drammerig, onredelijk iemand die zichzelf steeds in een slachtofferrol plaatst.

Ik lees één van haar openhartig geschreven verhalen. Een nogal heftig verhaal over haar zoon, diens vader en de naweeën van een scheiding. Geschreven zonder overdreven emoties, maar zeker niet koel en afstandelijk. Zoals ik al zei: goed geschreven. Ik schrijf een opbeurend bedoelde reactie.

’s Avonds laat zie ik dat mijn reactie gelezen is. Ze heeft herkend dat ik het was die reageerde: …bij jou zag ik die fantastische opname van een taichigrootmeester! Lenteregen voor de ziel. 

Lenteregen voor de ziel… Wat een fantastische uitdrukking!

De volgende dag, tijdens mijn wekelijkse ochtend taiji vergis ik me regelmatig in mijn bewegingen. Die ene, prachtige zin laat me niet met rust; hij blijft maar opduiken in mijn gedachten. Zo’n prachtige zin van een waarschijnlijk bijzonder iemand over gewoon een taiji-filmpje op mijn blog.

na een ochtend
van aanhoudend gemiezer:
hortensiaknoppen