De laatste tijd schreef ik weinig haiku meer. Om weer aan de gang te komen ga ik de komende tijd terugblikken op de 17 jaar dat ik lid was van de Japanse haikugroep Fuyoh (Chinese roos). Fuyoh is een groep van voornamelijk Japanse en enkele Westerse haiku-schrijvers. De Japanse haiku-isten kwamen regelmatig bij elkaar in Tokyo, de Westerse mensen zonden haiku’s per email in. Ieder kwartaal verscheen het tijdschrift van de groep, waarin van ieder lid een bladzijde met 7 of 8 haiku’s werden geplaatst. De keuze daarvan was in overleg met de sensei’s van de groep: mw. Yoko Sugawa (in 2012 helaas te vroeg overleden) en Dhugal Lindsay (een in Japan wonende Australier). Ik was lid van de groep van 1996 tot en met 2012. Niet in iedere uitgave van het blad had ik een bladzijde. De procedure was dat ik haiku’s in het Engels opstuurde, waarna via email commentaar en suggesties werden gegeven en de haiku’s werden aangepast. Daarna werden ze naar het Japans vertaald en gepubliceerd in het Engels en Japans. Op iedere bladzijde werd door de sensei vervolgens één of twee haiku’s gemarkeerd met een ster om aan te geven dat de sensei die in het bijzonder waardeerde (gegeven de haiku-school waar de groep deel van uitmaakte). In deze groep werd een belangrijke basis gelegd van mijn kijk op haiku.
De komende tijd ga ik van tijd tot tijd de haiku’s die ik in Fuyoh publiceerde terugvertalen naar het Nederlands en plaatsen op twitter (@haikuarnold) en dit blog). De meeste haiku’s waren al eerst in het Nederlands geschreven, maar ik ga nu de Nederlandse versies opnieuw heroverwegen of opnieuw schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten